زاوين داراي دو دوره زندگي مشخص مي باشد يك دوره زندگي در محلي كه به آن قلعه كهنه مي گونيد مي باشد كه بر بلند داي تپه اي  در فاصله 2 كيلومتري جنوب شرقي روستا واقع بوده است ، موقعيت آن زمان بيشتر تحت تاثير وضعيت اجتماعي ، سياسي همان زمان بوده ، لذا در موقع حمله تركمنها  از شوروي سابق كهبه كرات اتفاق مي افتاده ، و زماني طولاني محل تاخت و تاز آنها بوده است موقعيت جغرافياي آن زمان روستا بسيار مناسب جهت اشراف داشتن بر منطقه و نيز فرار به دامنه كوه براي حفظ جان بوده است ، عمر اين دوره را تا بيش از 8 قرن بطور سينه به سينه نقل مي كنند.

دوره دوم درست از زماني شروع ميشود كه امنيت اجتماعي و سياسي بهبود يافته و حكومت مرزي ايران در منطقه نماينده رسمي (خان كلات) دارد و در همين زمان است كه  زلزله اي شيد روستا را كه در محلي صعب العبور بنا شده بود ميلرزاند و مردم گويا از مشكلات طبيعي محل سكونت خود(رفت و آمدهاي دشوار به روستا) به تنگ آمده بودند و زلزله را بهانه قرار داده و بناي روستاي فعلي را در مكاني مناسب پي ريزي كردند لازم به ذكر است كه زلزله در اواخر تابستان 1340 هـ،ق اتفاق افتاده است و جمعيت آن زمان حدود 300  خانوار بوده است.